Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ.

Η Πρωτομαγιά γιορτάζεται πανιού ως γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης,καθώς ως γιορτή της εργασίας. Την μέρα αυτή βρίσκομαι την ευκαιρία να κάνουμε την εκδρομή μας στην ύπαιθρο. Πρωταρχικός σκοπός είναι να μαζέψουμε από τους αγρούς αγριολούλουδα για να φτιάξουμε τα μαγιάτικα στεφάνια. Η εκδρομή αυτή συνδυάζεται και με φαγητό και παιχνίδι, αφού τα μικρά- ιδιαίτερα-παιδιά βρίσκουν την ευκαιρία να να παίξουν και να χαρούν τη φύση, κάτι που στερούνται στις μεγαλοπόλεις
Ο Μάης παίρνει το όνομά του από τους Ρωμαίους ( Majus). Ονομάστηκε από το λαό μας και ΑνοιξιάτηςΤριανταφυλλιάς, ΚερασάρηςΛούλουδος κ.λ.π.  Η αλάνθιστη φύση τη 1η Μαΐου  έρχεται να προσφέρει στους ανθρώπους ευδαιμονία και δύναμη.Τα  μαγιάτικα στεφάνια ή τα λουλούδια που μεταφέρονται στο  σπίτι, όπου τα κρεμάμε  για να έχουν τη δροσιά της φύσης.

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.


Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Μπρελόκ.

Με την απόχρωση του πορτοκαλί αποφασίσαμε να φτιάξουμε μπρελόκ με τα παιδιά. Πολύχρωμες χάντρες, μεταλλικές καρδιές και κορδέλα ήταν τα υλικά μας. Το αποτέλεσμα νομίζω αρκετά ικανοποιητικό. 



Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Πολύχρωμες πεταλούδες.

Άνοιξη! Η ανάσταση της φύσης. Όλα γύρω μας «φωνάζουν» άνοιξη: η ξαφνική αλλαγή του καιρού, οι αυξημένες θερμοκρασίες, η έντονη ηλιοφάνεια. Έτσι αποφάσισα να φτιάξω με τα παιδιά πεταλούδες από αφρώδες υλικό, κορδέλες, καλαμάκι και μανταλάκι για σώμα. Το αποτέλεσμα ενθουσίασε τα παιδιά. 







Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

KAΛΟ ΠΑΣΧΑ.


Οι ευχές για καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αφορούν την ελπίδα που φωλιάζει στην σκέψη και στους πόθους όλων μας, να βγει ο τόπος από την βαθιά και άδικη αυτή κατάσταση της αναξιοπρέπειας και της κοινωνικής εξαθλίωσης.
Υγεία, δύναμη και ενότητα είναι αυτά που χρειάζεται ο τόπος μας για να τον οδηγήσουμε στη δική του Ανάσταση.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.


Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Ο Λάζαρος και τα λαζαράκια.

Το «Λαζαροσάββατο», το Σάββατο δηλ. πριν από την Μ. Εβδομάδα, ο λαός γιορτάζει την έγερση του φίλου του χριστού, του αγέλαστου Λαζάρου. Ο φόβος για όσα γνώρισε στον άλλον κόσμο, του άφησαν τόσο βαθιά σημάδια στην ψυχή του, που λέει η παράδοση πως μετά την ανάσταση του, δεν γέλασε παρά μόνο μια φορά. Αυτή ήταν όταν είδε κάποιο χωρικό σε κάποιο παζάρι να κλέβει μια στάμνα και να φεύγει κρυφά, «βρε τον ταλαίπωρο είπε, ξεχνάει πως και αυτός είναι ένα κομμάτι χώμα, όπως και το σταμνί. Το ‘να χώμα κλέβει τα’ άλλο». Και χαμογέλασε.

Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας για να απεικονίσουν την ανάσταση του και να συμβολίσουν την νίκη του Χριστού απέναντι στον θάνατο, έφτιαχναν ένα ομοίωμα του Λαζάρου. Στην συνέχεια το έπαιρναν τα παιδιά και γύριζαν στις γειτονιές για να πουν τα κάλαντα. Οι νοικοκυρές έκτος από χρήματα, τους έδιναν καρύδια, κουλούρια «λαζαράκια» και αυγά για να τα βάψουν την Μ. Πέμπτη. Σε άλλα μέρη έβγαιναν μόνο τα κορίτσια «οι Λαζαρίνες» όπως τις έλεγαν. Αυτές έπαιρναν ένα καλάθι και το στολίζανε με λουλούδια της Άνοιξης. Τα κάλαντα που λέγανε ήταν:

Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια
Ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι
Ήρθε η μάνα σου από την Πόλη
Σου ‘φερε χαρτί και κομπολόι.
Πού ‘σαι Λάζαρε, που ‘ναι η φωνή σου
Που σε γύρευε η μάνα και η αδελφή σου;
Ήμουνα στη γη βαθιά χωμένος
Κι από εχθρούς βαλαντωμένος.
Βάγια, βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρια, τον κολιόν
Και την άλλη Κυριακή, ψήνουν το παχύ τα’ αρνί.
Οι κοτούλες σας αβγά γεννούνε
Οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε
Δώστε μας και μας να τα χαρούμε.

Αυτό λοιπόν το έθιμο ήθελα να το μάθουν και τα παιδιά, γι’ αυτό έφτιαξα και εγώ ένα τέτοιο ομοίωμα που το έμαθα μετά από μια επίσκεψη μου στο "Λαογραφικό μουσείο Μπενάκη".
Με ένα ξύλο 30 εκ. και με ένα άλλο 25 εκ. φτιάχνουμε έναν σταυρό. Τον δένουμε με σπάγκο. Φτιάχνουμε με άσπρο ύφασμα το κεφάλι και το γεμίζουμε με βαμβάκι. Το σώμα το ντύνουμε και αυτό και στο κεφάλι βάζουμε ένα μαντήλι. Όλα τα φτιάχνουμε σε άσπρο χρώμα. Ζωγραφίζουμε τα μάτια, την μύτη και το στόμα. Ο Λάζαρος είναι έτοιμος! Απαραίτητο ένα κολιέ με λουλούδια.
Το λευκό χρώμα συμβολίζει το χρώμα των νεκρών και το κολιέ με τα λουλούδια την Ανάσταση.




Για την ψυχή του Λαζάρου, οι νοικοκυρές αυτή την μέρα, έφτιαχναν τα «λαζαράκια». Είναι κουλουράκια νηστήσιμα, που τα μοίραζαν στα παιδιά που λέγανε τα κάλαντα. Στα «λαζαράκια», έδιναν το σχήμα του ανθρώπου μέσα σε σάβανο. Αποφάσισα να φτιάξω και εγώ για να μοιράσω στα παιδιά μου την ώρα που τους τα εξηγώ όλα αυτά.

Η νηστήσιμη συνταγή είναι: 2 μεγάλα καρότα που τα τρίβουμε σε ψιλό τρίφτη, 1 ποτήρι καλαμποκέλαιο, 1 ποτήρι ζάχαρη, 1 κουταλάκι μπέικιν μπάουντερ, λίγο σόδα και όσο αλεύρι πάρει.
Τα έπλασα δίνοντας το κατάλληλο σχήμα και τα έψησα στους 180ο c.


Το αποτέλεσμα: