Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Καλοκαιρινή Κάρτα

Καλώς ήρθες Καλοκαίρι!!!
Επιτέλους ο ήλιος άρχισε να βγαίνει δειλά – δειλά από τα σύννεφα, και να δανείζει τις χρυσές ανταύγειες των αχτίδων του για να βάψουν τα λεπτά τους πέταλα τα λουλούδια. Είναι μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές της φύσης.
Μετά την ανοιξιάτικη κάρτα που είχαμε φτιάξει, αποφάσισα να κάνω μια μικρή παραλλαγή. Προσπάθησα να φανεί η  πραγματικότητα του βυθού και να αρχίσει να παίρνει διαστάσεις μέσα από την "τρισδιάστατη" όψη της.
Η διαδικασία είναι ακριβώς η ίδια με την διαφορά ότι μεταχειριζόμαστε υλικά με θαλασσινό θέμα, μπλε ανοιχτό και σκούρο χαρτόνι, αφρώδες υλικό σε γαλάζιο χρώμα και μαύρο μολύβι για να σκιτσάρουμε.


Νομίζω ότι όποιος  πάρει την κάρτα στα χέρια του, θα μπορέσει να σεργιανίσει για λίγο στα βάθη του ωκεανού.

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Καλοκαιρινό Μήνυμα

Ήδη άρχισε να μυρίζει το καλοκαιρινό αεράκι, και ο νους μας ταξιδεύει στα υπέροχα  νησιά της πατρίδος μας. Οι παραλίες μας και τα ηλιοβασιλέματα, είναι εικόνες που δε σβήνουν ποτέ από το μυαλό μας. Ο κάθε ένας από εμάς, είναι δεμένος με ένα συγκεκριμένο μέρος είτε γιατί είναι το μέρος που γεννήθηκε, είτε γιατί το επισκέφτηκε και η εικόνα του έμεινε ανεξίτηλη. Πολλές φορές μαζεύουμε λίγα βότσαλα ή μερικά κοχύλια για ανάμνηση. Στην κατασκευή μας λοιπόν θα εκμεταλλευτούμε αυτά τα αναμνηστικά για να δημιουργήσουμε ένα όμορφο διακοσμητικό. Τα υλικά που θέλουμε είναι: ένα μπουκαλάκι, κοχύλια, κοραλλάκια, πέτρες, αστερίες, διακοσμητική άμμο, χόρτο, σκοινί και ξύλινες χάντρες.


Μπορούμε να το διακοσμήσουμε στο δωμάτιο μας, στο μπαλκόνι μας ή ακόμα και στο μπάνιο μας.

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Ο Σταυρός

Τον ξύλινο σταυρό του Χριστού, οι Χριστιανοί τον έθαψαν βαθιά στο χώμα για να μην τον βρουν οι ειδωλολάτρες και τον μολύνουν. Είχαν ρίξει και τους τρείς σταυρούς σε έναν βαθύ λάκκο και τους σκέπασαν με χώματα και  πέτρες. Εκεί έμεινε για περισσότερα από τριακόσια χρόνια. Όταν έπειτα από καιρό επικράτησε ο Χριστιανισμός, η Αγία Ελένη αποφάσισε να τον βρει, να τον ξεθάψει και να τον στήσει μέσα στην εκκλησία στα Ιεροσόλυμα για να τον προσκυνούν οι πιστοί.  Η ανεύρεση και ύψωση του Τιμίου Σταυρού, που είναι η σημαία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, έγινε με τρόπο θαυμαστό από την Αγία, που είχε μεταβεί για προσκύνηση στους Άγιους Τόπους και με την ρητή εντολή του γιου της αυτοκράτορα Κωνσταντίνου να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Πήγε, λοιπόν, η Αγ. Ελένη στην τοποθεσία αυτή και έδωσε εντολή να αρχίσουν οι ανασκαφές. Πολλούς μήνες δούλευαν οι εργάτες χωρίς αποτέλεσμα. Λένε μάλιστα, ότι επειδή τους είχε πει ότι μπορούν να παίρνουν για δικό τους ότι πολύτιμο έβρισκαν, τα βράδια πήγαινε και έριχνε νομίσματα, για να τους παρακινεί να συνεχίσουν.  Με την βοήθεια μιας νεαρής Εβραιοπούλας οδηγήθηκε η Βασιλομήτωρ στον Ιούδα, εκείνος γνώριζε από τους παλαιοτέρους την τοποθεσία, όπου είχαν ρίξει τους τρεις σταυρούς. Όταν τους έδειξε το μέρος, γονάτισε και προσευχήθηκε θερμά στον Χριστό. . Εκεί μάλιστα φύτρωνε κάθε χρόνο μόνο του και το ευωδιαστό «βασιλικό χόρτο», αυτό, που λέγεται μέχρι και σήμερα βασιλικός. Αυτό το γεγονός είναι και η αιτία που τον μοιράζουν στις εκκλησίες στη γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου. 
Μόλις όμως σηκώθηκε στα πόδια της και πριν να πει μια λέξη, έγινε μέγας σεισμός, μόνο στο σημείο αυτό, και το έδαφος σχίστηκε σε μεγάλο βάθος. Τότε άρχισαν αμέσως οι ανασκαφές και σε λίγη ώρα βρέθηκαν και οι τρεις σταυροί, προς γενική κατάπληξη όλων των παρισταμένων. Όλοι έκλαιγαν από χαρά και άλλοι δόξαζαν τον Θεό και προσεύχονταν. Η στιγμή ήταν μοναδική και πανίερη. Δεν ήξεραν όμως ποιος από τους τρεις ήταν αυτός  επάνω στον όποιο σταυρώθηκε ο Χριστός. Εκεί κοντά βρισκόταν σε μια καλύβα μια ετοιμοθάνατη γυναίκα, που έπασχε από χρόνια ασθένεια. Η  Αγ. Ελένη σκέφθηκε αμέσως ότι ο πραγματικός Τίμιος Σταυρός θα την θεράπευε αμέσως, εάν την ακουμπούσαν πάνω του. Έτσι την έβαλαν διαδοχικά στους δύο πρώτους σταυρούς, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μόλις όμως έβαλαν στο σώμα της τον τρίτο, η ετοιμοθάνατη γυναίκα έγινε αμέσως καλά και σηκώθηκε στα πόδια της. Έτσι αποδείχτηκε ότι αυτός ήταν ο πραγματικός. Όπως γράφει και ο Ευθύμιος Ζυγαβηνός στον Σταυρό του Κυρίου υπήρχε και η μικρή σανίδα με την επιγραφή «Ι.Ν.Β.Ι.» (Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων), πού είχε βάλει ο Πόντιος Πιλάτος. Αμέσως μετά την ανεύρεση του η Αγ. Ελένη, έχτισε (στον Γολγοθά τον ναό της Αναστάσεως και στην συνέχεια τον ναό της Γεννήσεως στο Σπήλαιον της Βηθλεέμ και τον ναό του Όρους των Ελαίων. Όταν ο Πατριάρχης Μακάριος έστησε τον Τίμιο Σταυρό στον ναό του Πατριαρχείου για προσκύνηση από τον πιστό λαό, ήταν στης 14 Σεπτεμβρίου του 326. Έτσι  καθιερώθηκε από τότε, να εορτάζεται το γεγονός από την Εκκλησία μας.


ΥΛΙΚΑ

Ένα σταυρό
Πηλό κόκκινο
Μεταξωτά φύλλα
Μεταξωτά λουλούδια
Διακοσμητική τρέσα (χρυσή ή με πούλιες)
κόλλα




ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Πρώτα απ’ όλα διακοσμούμε τον Σταυρό με την τρέσα. Ο Σταυρός μπορεί να είναι κεραμικός, ξύλινος ή να τον φτιάξουμε με κανέλες.

Στην συνέχεια, κόβουμε ένα κομμάτι πηλό και του δίνουμε την μορφή βράχου. Τοποθετούμε πάνω του τον σταυρό και από πίσω κολλάμε τα λουλούδια με τα φύλλα.

Εάν η κατασκευή γίνει ανήμερα της εορτής του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης, τότε μπορούμε αντί για μεταξωτά λουλούδια να βάλουμε μικρά κλαδιά από βασιλικό.


ΠΡΟΣΟΧΗ: Η κατασκευή πρέπει να μείνει τουλάχιστον 24 ώρες για να στεγνώσει ο πηλός  και να σφίξει.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Ανθισμένο Δέντρο

Από όλες αυτές τις κατασκευές που κάνουμε με τα παιδιά, πάντα μένουν διάφορα υλικά, ιδίως τέτοια εποχή, μετά από τις λαμπάδες. Είπα λοιπόν να κάνω ένα ξεκαθάρισμα. Επέλεξα κομμάτια κανέλες (από την πασχαλινή σύνθεση), φύλλα μεταξωτά (από τον κρίνο της Παναγίας), κουβαδάκια (από την κατασκευή του καλού Σπορέα), κορδέλα και πεταλούδες (από το πασχαλινό κερί), μπάλες από αφρολέξ (από τα φαντασματάκια) και λουλουδάκια από τις λαμπάδες. Επίσης χρειάστηκα και άχυρο.

Μέσα στο κουβαδάκι, τοποθέτησα ένα κομμάτι πηλό, κόλλησα με σιλικόνη πάνω στην κανέλα την μπάλα από αφρολέξ και άρχισα να καρφώνω γύρω - γύρω τα λουλουδάκια. Στη συνέχεια, τοποθέτησα τα φύλλα και όλη μαζί την σύνθεση την κόλλησα στον πηλό. Γέμισα με το άχυρο το υπόλοιπο κουβαδάκι και τέλος την διακόσμησα με έναν φιόγκο και μια  πεταλούδα.


Νομίζω ότι το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό!!!

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

"Η αγωνία ενός μικρού αγγέλου"

Μια φορά και ένα καιρό ένα παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί. Την προηγούμενη ημέρα ρώτησε το Θεό:   
«Μου λένε ότι θα με στείλεις αύριο στη γη. Φοβάμαι. Πώς θα μπορέσω να ζήσω εκεί; Είμαι μικρός και αβοήθητος».

Και ο Θεός του απάντησε: 
«Μην ανησυχείς. Έχω φροντίσει για σένα. Μεταξύ πολλών Αγγέλων διάλεξα έναν και για σένα. Θα σε περιμένει στη γη και θα σε φροντίζει». 

Το παιδί επέμενε.
«Ναι, αλλά εδώ στον παράδεισο δεν κάνω τίποτα άλλο από το να τραγουδάω και να γελάω κάθε μέρα! Μόνο αυτά χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένος! Θα νοιώθω τόση ευτυχία στη γη;»

Τότε ο Θεός του είπε:
«Ο Άγγελος που έχω διαλέξει για σένα, ο Άγγελός σου, θα σου τραγουδάει όλη την ημέρα. Θα αισθάνεσαι την αγάπη του κι έτσι θα είσαι ευτυχισμένος».

Και το παιδί ρώτησε:
«Και πώς θα καταλαβαίνω τους ανθρώπους, όταν θα μιλούν, αφού δεν ξέρω τη γλώσσα τους;»

«Αυτό είναι εύκολο», του είπε ο Θεός. «Ο Άγγελός σου θα σου λέει τα πιο όμορφα και γλυκά λόγια, που έχεις ακούσει ποτέ και με πολλή υπομονή και φροντίδα θα σε μάθει να μιλάς»!

Και ύστερα το παιδί κοιτώντας το Θεό ρώτησε: 
«Και τι θα κάνω, όταν θα θέλω να μιλήσω σε σένα;»

Ο Θεός χαμογέλασε στο παιδί και του είπε: 
«Ο Άγγελός σου θα σε μάθει πώς να προσεύχεσαι»!
Και το παιδί είπε: 

«Έχω ακούσει ότι στη γη υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που είναι κακοί. Ποιος θα με προστατεύσει από τους κακούς;»
Ο Θεός αγκάλιασε το παιδί και του είπε:
«Ο Άγγελός σου θα σε υπερασπιστεί ακόμα και αν χρειαστεί να βάλει σε κίνδυνο την ζωή του».

Λυπημένο το παιδί τον ρώτησε: 
«Ναι, αλλά πάντα θα είμαι λυπημένος, γιατί δε θα σε βλέπω πια».

 «Ο Άγγελός σου θα σου μιλάει συνέχεια για μένα και θα σε διδάξει τον τρόπο που θα μπορέσεις να γυρίσεις πάλι σε μένα. Έτσι και αλλιώς δε θα σου λείψω ποτέ, αφού θα είμαι πάντα δίπλα σου».

Τη συγκεκριμένη στιγμή επικρατούσε απόλυτη γαλήνη στον παράδεισο και οι μακρινές φωνές από τη γη είχαν ήδη ακουστεί.
Το παιδί βιαστικά ρώτησε: «Θεέ μου αν πρέπει να φύγω τώρα πες μου το όνομα του Αγγέλου μου!»
Και ο Θεός απάντησε: 
«Τον Άγγελό σου θα τον αναγνωρίσεις εύκολα. Άλλωστε θα είναι ο πρώτος που θα αντικρίσεις, φτάνοντας στη γη. Το όνομα του Αγγέλου σου δεν είναι τόσο σημαντικό...
…θα την φωνάζεις απλά «μανούλα»!


Πηγή Μαρίνα Ζαχαριά.

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Μαγιάτικο στεφάνι

Ο Μάϊος, είναι ο τελευταίος μήνας της Άνοιξης. Τα πάντα είναι ανθισμένα, ενώ πολύχρωμες πεταλούδες, μέλισσες και άλλα έντομα πετούν αδιάκοπα. Τα πουλιά, έχουν ξεκινήσει ένα αδιάκοπο κελάϊδισμα, ενώ η θάλασσα μας καλεί να μπούμε στην αγκαλιά της και να μας δροσίσει. Οι κάτοικοι των νησιών συνηθίζουν την ημέρα της Πρωτομαγιάς να στολίζουν τα καΐκια τους με στεφάνια. Ο Φώτης Κόντογλου γράφει:

«Φωνές χαρούμενες και τραγούδια ακούγονται από στεριά κι από θάλασσα, σαν να λείψανε τα βάσανα από τον κόσμο…»
Με τα παιδιά θα φτιάξουμε ένα στεφανάκι, για να το τοποθετήσουν στην πόρτα του δωματίου τους και να νιώσουν γι’ άλλη μια φορά την χαρά της δημιουργίας!

ΥΛΙΚΑ
Πλαστικά πιάτα χρώματος πράσινου.
Μεταξωτά λουλούδια.
Μεταξωτά φύλλα.
Χρωματιστές καραμέλες.
Κορδέλα (συνδυάζουμε ανάλογα με το χρώμα των λουλουδιών ή του πιάτου).
Κόφτης.
Κόλλα.



ΕKΤΕΛΕΣΗ
Κόβουμε το εσωτερικό μέρος του πλαστικού πιάτου με έναν κόφτη.
Κολλάμε τα λουλούδια, αφήνοντας κενό μεταξύ τους. Γύρω τους βάζουμε τα φύλλα.
Τοποθετούμε στα κενά, τις χρωματιστές καραμέλες.
Φτιάχνουμε με την κορδέλα έναν όμορφο φιόγκο που στον κόμπο του κολλάμε ένα μπουμπούκι ή γιατί όχι μια από τις καραμέλες, (κατά προτίμηση για να δείξει πιο όμορφο χωρίς το περιτύλιγμα).

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Ανοιξιάτικη Κάρτα

Άνοιξη: Η Ανάσταση της φύσης!

Σκέφτηκα να φτιάξω με τα παιδιά μου μια πρωτότυπη κάρτα που μπορούν να την χρησιμοποιήσουν σαν τεχνική και γι’ άλλες περιστάσεις. Όσοι δεν καταφέραμε να μαζέψουμε λουλούδια από τους αγρούς και να φτιάξουμε στεφάνι, ας φτιάξουμε την κάρτα, που πιστέψτε με, θα μας βάλει στο κλίμα της σημερινής μέρας και γιατί όχι και ολόκληρου του ανοιξιάτικου Μάη.

Τα υλικά που χρειάστηκα ήταν χαρτόνια Α4 (εγώ διάλεξα πράσινο και κίτρινο), Ψαλίδι, μαρκαδόρους και κόλλα.
Διπλώνουμε τα χαρτόνια στην μέση. Το ένα θα χρησιμοποιηθεί για το εσωτερικό της και το άλλο για το εξωτερικό της μέρος. Στο διπλωμένο χαρτόνι που θα είναι στο εσωτερικό της κάρτας, κόβουμε δυο κάθετες μικρές γραμμές, κοντά στη μέση της τσάκισης. Ανοίγουμε στην συνέχεια την κάρτα και  πιέζουμε τις εγκοπές προς τα μέσα. Θα δημιουργηθούν δυο σκαλοπάτια που προεξέχουν.
Ζωγραφίζουμε λουλούδια και τα χρωματίζουμε. Τα κολλάμε στις προεξοχές και όπου αλλού μας αρέσει. Τέλος, κολλάμε το δεύτερο χαρτόνι απ’ έξω, αφού βέβαια το έχουμε διπλώσει κι αυτό στην μέση.

Μπορούν τα παιδιά να γράψουν ένα μήνυμα, μια ευχή ή ότι άλλο θέλουν για να την χαρίσουν σ’ ένα αγαπημένο τους πρόσωπο. Εγώ επέλεξα ένα δημοτικό λαϊκό:
Βιολέτες γλυκούλες
Και μωβ νεραγκούλες
Σταθείτε μπροστά.

Τα πέταλα ενώστε
Κορδέλες απλώστε
Στου Μάη τα μαλλιά!