Ναι μεν «νεκρά» φύλλα δένδρων, αλλά «ζώσες» αναμνήσεις...

Μία όμορφη εκδρομή στο Πήλιο ήταν αρκετή για να ομορφύνει ο εσωτερικός μας κόσμος. Παντού πελώρια πλατάνια, υπέροχες καστανιές και διάφορα άλλα δέντρα που δεν επέτρεπαν να περάσουν οι ακτίνες του ήλιου. Σε κάποια σημεία, η ατμόσφαιρα μοσχοβολούσε καμένο ξύλο.
Το ελαφρύ αεράκι έπαιρνε που και που κάποιο πλατανόφυλλο και χόρευε μαζί του μέχρι να πέσει στο έδαφος και να συναντήσει τα υπόλοιπα. 

Δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ και κατέβηκα να μαζέψω μερικά. Μέσα στο αυτοκίνητο άρχισα να φτιάχνω λίγο βιαστικά μία σύνθεση για να την κρατήσουμε σαν ανάμνηση…                  Είναι αλήθεια, ότι τα απλά, αν και νεκρά, δημιουργήματα της φύσης, όπως τα διάσπαρτα στο έδαφος ξερά φύλλα δένδρων κ.α., μπορούν να ερεθίσουν την ψυχή μας και να δημιουργήσει χαρούμενες συνθέσεις, για να μας θυμίζουν πάντα, στην διαδρομή του χρόνου της ψυχής μας, κάποιες όμορφες στιγμές πού περάσαμε!